Boerenkool en andere medicijnen

Hier weer even een berichtje over de voorbereiding.

Om een misverstand uit de weg te ruimen: ik meldde wel dat ik vriesdroog-boerenkool wil meenemen, maar dat wil niet zeggen dat ik een maand lang boerenkool eet hoor. Het is voor de paar dagen in hoogtekampen. Er zijn twee hoogtekampen boven het basiskamp, dus twee dagen hoogte-voer, en waarschijnlijk vooraf nog een dagje acclimatiseren in kamp 1. Het basiskamp ligt op 5300 m, best weer tamelijk hoog. Gelukkig heb ik daar eigenlijk nooit enig probleem mee gehad. De hoogtekampen liggen op 6100 m en 6400 m, de top op 7130 m. Daaruit, en uit de beschrijving, begrijp ik dat je tussen kamp 1 en 2 vooral een flinke horizontale verplaatsing hebt, over een gletscher. Op de dag naar kamp 1 en de topdag zitten er echt redelijk steile ijsklimmetjes in, 50 respectievelijk 75 graden. Heerlijk, ik verheug me er al op. Conditioneel moet je er dan goed bijzitten, anders is dat niet goed te doen.

Ik neem dit jaar minder medicijnen mee dan ooit. Het enige wat ik echt wil gebruiken is Diamox, een middel dat de acclimatisatie versnelt en de kans op hoogteziekte en hoofdpijn enorm beperkt. Het heeft jaren geduurd, maar in de klimwereld is het inmiddels wel bekend dat het echt helpt. Er zijn natuurlijk klimpuristen die vinden dat dat een soort doping is. Tja, dat is zuurstof gebruiken op de Mount Everest ook. Alleen is het vrijwel onmogelijk om het zonder te doen, en zonder zuurstof beschadigen je hersenen veel erger (er sterven hersencellen af door zuurstofgebrek; gelukkig heb je er vrij veel...). Zuurstof heb ik nog nooit gebruikt, ook niet boven 8000 m. Niet zozeer uit principe, maar ik zit er niet op te wachten om door een masker te ademen met een fles op mijn rug. En tot 8200 m lukte het ook zonder. Diamox gebruik ik heel beperkt, hooguit 1,5 tablet per dag. Als je er veel van gebruikt is de werking niet veel beter, is mijn ervaring. Wel zijn er dan rare bijverschijnselen: tintelende vingers, en de heel rare ervaring dat frisdrank of bier met koolzuur enorm bitter smaakt. En veel plassen, ook al is het verschil met zonder Diamox niet altijd duidelijk: belangrijk is op hoogte dat je erg veel drinkt, dus sowieso moet er ook weer erg veel vocht uit.
Paraat houd ik ook slaaptabletten Temazepam. In Nederland heb ik nog nooit een slaapmiddel gebruikt, maar op hoogte slaap je soms erg lastig in. En als je dan 12 uur in je slaapzak ligt, word je het wakker liggen wel eens zat. Nadeel van die slaaptabletten is, dat ze maar ruim 4 uur werken. En dan lig je soms alweer een tijd wakker. Pijnstillers heb ik ook, sommige gaan al jaren mee want ik gebruik ze nooit. Net als anti-diarreemiddelen, die ik meeneem maar als de nood aan de man is vergeet ik ze te gebruiken. Vanzelf gaat het ook wel weer over, zo'n buikloop die je bij elke expeditie wel een keertje hebt.

Het hotel heb ik inmiddels geregeld - of eigenlijk laten regelen, door organisator SummitClimb. Het is hotel Kohinoor, een eenvoudig hotel aan de rand van Thamel, het leukste deel van Kathmandu. Een website hebben ze niet, dus het is even afwachten. Daar zullen de meeste medeklimmers ook wel zitten, mooi om even kennis te maken voordat we vertrekken.

Nog 2 weken, ik ben in goede conditie en alles ligt op schema. Dat was in 2005 wel anders. Toen had ik een voorbereiding waarin ik om de haverklap een griepje of zware verkoudheid opliep. Tussendoor trainde ik dan weer hard, en dan kwam het gewoon weer terug. Je kunt ook te hard trainen en het te zwaar maken.