de voorbereiding

Leuk, ik heb al wat volgers op deze blog. Hier een tweede berichtje.

Regelmatig krijg ik de vraag wat ik eigenlijk als voorbereiding doe. Klimmen, of wat eigenlijk?
Misschien raar, maar eigenlijk doe ik niet zo veel ter voorbereiding, ruim een maand voor  de afreis. Mijn klimspullen liggen allemaal te wachten, en fysiek ben ik eigenlijk klaar om morgen te beginnen. Mentaal trouwens ook.
De vlucht is geboekt (zondag 9 oktober 's avonds vertrek ik).

Om over die klimspullen te beginnen: ik mag maar 23 kg meenemen als 'ruimgewicht' in het vliegtuig. De vorige keer dat ik zo'n maximum had, in 2007, had ik heel veel moeite om een beetje binnen het gewicht te blijven. Op het plaatje is de wanorde te zien bij het bij elkaar zoeken van alle spullen. Nu, met weer wat meer ervaring, ga ik meer thuislaten. Dus de inklimberg (de Mera Peak) beklim ik wel met expeditieschoenen, de gewone klimschoenen laat ik thuis. In 2007 heb ik nu juist alleen maar koude voeten gehad op zo'n inklimberg... Ook kun je eigenlijk zoveel kopen in Kathmandu, van klimmateriaal tot gewone dingen als batterijen of deo. Alles is er, en niet duurder dan hier.
Inmiddels heb ik contact met een van de medeklimmers, een Belg genaamd Stef Wolput. Op zijn website http://climbeverest.jimdo.com/ staat onder meer een lijst van wat hij meeneemt, met gewicht en al. Het gewicht is afgezien van een totaalgewicht in een vliegtuig vooral belangrijk voor het klimmen zelf: Ik heb ongeveer de lichtste rugzak, pickel, donskleding enz.die er te koop zijn, elk grammetje telt als je hoog klimt.
Stef heeft overigens deze berg als voorbereiding op veel hogere bergen, waaronder de Mount Everest. Fijn, nog een Nederlandstalige deelnemer, met de expeditieleider erbij zijn we dan al met drie. Nog steeds zal Engels dan wel de voertaal worden (er gaat ook een Fin mee, maar ons Fins en zijn Nederlands zullen wel niet zo goed zijn).

Voor mij was de Cho Oyu met zijn 8201 m hoogte het hoogste punt, en ik betwijfel of ik ooit hoger kom. Wie over die expeditie meer wil lezen kan op http://snowleopard.nl/page.php?pageID=10294296 het verloop van deze zowel succesvolle als tragisch verlopen expeditie nalezen.
Als ik toch aan eerdere expedities denk: bij http://www.mountainguides.com/amadablam-tr2007.shtml is de expeditie naar de Ama Dablam na te lezen. Een bloedstollende berg, met alles erin van steile rotswanden tot sneeuwrandjes. Niet zo hoog maar erg lastig (en leuk om te doen).

Tot zover dit bericht. Volgende keer ga ik wat meer in op mijn trainingen, want ook daarover is wel wat meer te vertellen.

Tot ziens,

Jan

start

Hier een eerste berichtje over de komende expeditie naar de Baruntse in Nepal. Voor mij is het de vierde expeditie in Nepal en Tibet. Na de top van de Ama Dablam in 2007 en de Cho Oyu in 2009 ditmaal weer eens een andere berg. Er zijn er nog genoeg over, natuurlijk. Maar ja, als je wat eisen stelt (niet té gevaarlijk of onhaalbaar, niet té makkelijk, liefst met een leuke trekking erbij als acclimatisatie) wordt het aantal bergen al wat kleiner.

Maar goed, de Baruntse dus. Ongeveer 7130 m hoog (de opgegeven hoogte verschilt nogal eens), een berg die als niet lawinegevaarlijk te boek staat. Tamelijk rechttoe rechtaan, blijkt uit verslagen van eerdere beklimmingen, met op de topdag wat steilere en luchtiger passages. Nou ja, ook dat moet je allemaal nog maar zien, is mijn ervaring. Op de Cho Oyu ben ik tweemaal geweest (in 2005 net niet de top gehaald) en de klimroutes verschilden nogal doordat sneeuw en ijs er opeens heel anders bij lagen.
Om bij de Baruntse te komen moeten we een aardige trekking maken, niet op mooie paden zoals bij populaire trekkings maar over 5000 m hoge passen, vaak besneeuwd, waar men zijn weg maar moet vinden. Als inklimberg doen we ook nog een 'trekking peak', de Mera Peak van 6450 m.

De expeditie wordt georganiseerd door Summit Climb, een Amerikaans/Engelse organisatie geleid door de bekende klimmer Dan Mazur. Summit Climb heeft helaas geen mail- en internetfaciliteiten tijdens de trekking en in het basiskamp. Deze blog zal dus een tijdje geen verslag doen van de expeditie, en dan kun je als volger beter de site van Summit Climb volgen. Daarop wordt tijdens de expeditie wel verslag gedaan van het verloop: http://www.summitclimb.com/new/default.asp?vid=663&ltitle=Baruntse#Mera%20Peak
Ik heb begrepen dat er al een stuk of 6 klimmers in hebben geschreven, uit een paar Europese en Amerikaanse landen. Het lijkt erop dat de expeditie wordt geleid door Arnold Coster, een Nederlander die ik nog niet ken maar die inmiddels veel expedities in Nepal en omstreken heeft gedaan. Voor mij als voordeel dat af en toe Nederlands praten ook nog mogelijk is - wekenlang alleen Engels is vermoeiend, is mijn ervaring.

Op deze blog zal ik voor de expeditie af en toe berichtjes plaatsen over de voorbereiding. In Nepal kan ik nog een tijdje verslag doen via internetcafés, totdat we het internetloze gebergte ingaan. Omdat ik af en toe nog wel met de satelliettelefoon naar huis zal bellen, kan Jenny ook dan af en toe nog een berichtje op deze blog plaatsen.

Zou het me weer net zo goed afgaan als bij vorige expedities? Jullie lezen het!

met klimgroet,


jan